Eylül

Sensiz bir eylül daha geçip gidiyor
Sararan yapraklar gibi kalbim günbegün soluyor
Sonbaharda demiştin
Biz dökülen yapraklar gibi yitip gitmeyelim
Bir eylül sabahı yaşlı gözlerinle bakmıştın gözlerimin derinliklerine
Gitmeliyim demiştin
Karışırken gözyaşların gözyaşlarıma
Ağlıyordum
İçim parçalanırcasına ağlıyordum
Bırakmam diyordum ellerinde erirken ellerim.
Sonbahar demiştin Sonbahar
Bizim için bir son değil
Aşkımızın baharı
Aşkımızın yeniden doğuşu
Aşkımızın ebedi saadete eriştiği o kutsal an olacaktı
Sevginle hala deli gibi sarsılırken ben
Seninle geçen her anımı bir ibadet gibi yüceltirken ben
Nasıl dayanabilir ki bu kalp sensizliğe ?
Akarken gözyaşlarım
Islatıren güzel yüzünü
Kapadın gözlerini bu aleme
Bıraktın beni yapayalnız
O eylül sabahı…